|
|
| 1. lerroa: |
1. lerroa: |
| − | {{Ikaskuntza}} | + | {{Ikas-estiloak}} |
| | ==Definizioa== | | ==Definizioa== |
| | | | |
| 11. lerroa: |
11. lerroa: |
| | | | |
| | Ikas-estiloak ezaugarri idiosinkratikoekin erlazionatuta egon daitezke (ikusizkoa, entzunezkoa, barnerakoia, kanporakoia...), baina baita testuinguru eta irakaskuntza-metodoekin ere, hau da, irakaskuntza-moldeak eragina du ikasleak hizkuntzak ikastean erabiliko dituen estrategietan (analitikoa / globalizatzailea; orokortzailea / kontzeptualizatzailea; operatzailea / konkretua; tolerantea / intolerantea , e.a.). | | Ikas-estiloak ezaugarri idiosinkratikoekin erlazionatuta egon daitezke (ikusizkoa, entzunezkoa, barnerakoia, kanporakoia...), baina baita testuinguru eta irakaskuntza-metodoekin ere, hau da, irakaskuntza-moldeak eragina du ikasleak hizkuntzak ikastean erabiliko dituen estrategietan (analitikoa / globalizatzailea; orokortzailea / kontzeptualizatzailea; operatzailea / konkretua; tolerantea / intolerantea , e.a.). |
| − |
| |
| − |
| |
| − | ==Ikaskuntza esperimentalaren eredua==
| |
| − |
| |
| − | Kolb-ek (1976, 1984) ikaskuntza esperimentalaren teoriaren bitartez, ikas-estiloen ikerketarako markoa eskaini zuen. Horren arabera, ikaskuntza lau aldiko zikloa da, dialektikoki kontrajarriak diren bi dimentsiotan: esperientzia atzematea eta transformazioa. Hona, hala ere, ez dugu Kolb-en teorizazioa ekarriko, ez bada ere, Mumford-ek (1990, Alonso et. al-ek aipatua, 1994:108) egindako ikaskuntza esperimentala prozesuaren laburbiltze eta egokitzapena. Hona hemen ikaskuntzaren lau etapak:
| |
| − |
| |
| − | * Esperientzia jakin bat eduki
| |
| − | * Esperientzia hori birpasatu
| |
| − | * Esperientziatik ondorioak atera
| |
| − | * Hurrengo pausuak planifikatu
| |
| − |
| |
| − | Honey eta Mumford-en ustez (1986), ikasle ideala honako hau litzateke: esperimentaziorako, hausnarketarako, hipotesien elaborazio eta aplikaziorako gai dena, lau gaitasun hauek proportzio berean erabiliz. Baina errealitatean gizakiok lau gaitasun hauetatik bat edo batzuetan bikain moldatzen gara eta besteetan ez hain ederki. Zein izango litzateke ikaslearen ikas-estiloa? Lau gaitasun hauetatik hobekien menderatzen duena.
| |
| − |
| |
| − | Ondorioz, ikaslea, segun eta zein urratsetan nabarmentzen den gehien, halako ikas-estiloa izango du:
| |
| − |
| |
| − | * Esperientzia bizi: ikas-estilo aktiboa
| |
| − | * Hausnarketa: ikas-estilo erreflexiboa
| |
| − | * Generalizazioa, hipotesien elaborazioa: ikas-estilo teorikoa
| |
| − | * Aplikazioa: ikas-estilo pragmatikoa
| |
| − |
| |
| − | Pikabeak (2000) argitzen duenez, sailkapen honek ez du adimenarekin zerikusirik, jende azkarra baitago bere ikas-estiloa edozein delarik, edo bestela esanda, lau ikas-estiloak bereizita nagusi izan diren laginetan antzeman da adimen altuko jendea.
| |
| − |
| |
| − | Ikus ditzagun eredu honetako ikas-estilo bakoitzaren ezaugarri nagusienak (Alonso et. al., 1994):
| |
| − |
| |
| − | #'''Aktiboak''': las personas que tienen predominancia en Estilo Activo se implican plenamente y sin prejuicios en nuevas experiencias. Son de mente abierta, nada escépticos y acometen con entusiasmo las tareas nuevas. Son gentes del aquí y ahora y les encanta vivir nuevas experiencias. Sus días están llenos de actividad. Piensan que por lo memos una vez hay que intentarlo todo. Tan pronto como desciende la excitación de una actividad, comienzan a buscar la próxima. Se crecen ante los desafíos que suponen nuevas experiencias, y se aburren con los largos plazos. Son personas muy de grupo que se involucran en los asuntos de los demás y centran a su alrededor todas las actividades.
| |
| − | #'''Erreflexiboak''': a los reflexivos les gusta considerar las experiencias y observarlas desde diferentes perspectivas. Recogen datos, analizándolos con detenimiento antes de llegar a alguna conclusión. Su filosofía consiste en ser prudente, no dejar piedra sin mover, mirar bien antes de pasar. Son personas que gustan considerar todas las alternativas posibles antes de realizar un movimiento. Disfrutan observando la actuación de los demás, escuchan a los demás y no intervienen hasta que se han adueñado de la situación. Crean a su alrededor un aire ligeramente distante y condescendiente.
| |
| − | #'''Teorikoak''': los teóricos adaptan e integran las observaciones dentro de teorías lógicas y complejas. Enfocan los problemas de forma vertical escalonada, por etapas lógicas. Tienden a ser perfeccionistas. Integran los hechos en teorías coherentes. Les gusta analizar y sintetizar. Son profundos en su sistema de pensamiento, a la hora de establecer principios, teorías y modelos. Para ellos si es lógico es bueno. Buscan la racionalidad y la objetividad huyendo de lo subjetivo y de lo ambiguo.
| |
| − | #'''Pragmatikoak''': el punto fuerte de las personas con predominancia en Estilo Pragmático es la aplicación práctica de las ideas. Descubren el aspecto positivo de las nuevas ideas y aprovechan la primera oportunidad para experimentarlas. Les gusta actuar rápidamente y con seguridad con aquellas ideas y proyectos que les atraen. Tienden a ser impacientes cuando hay personas que teorizan... Pisan la tierra cuando hay que tomar una decisión o resolver un problema. Su filosofía es siempre se puede hacer mejor, si funciona es bueno.
| |
| − |
| |
| − |
| |
| − | ==IKAS-ESTILOEN BESTE SAILKAPEN BATZUK==
| |
| − |
| |
| − | Ikaskuntza esperimentalaz gain, ikas-estiloen beste sailkapen batzuk ere proposatu izan dira. Hona hemen horietako batzuk:
| |
| | | | |
| | | | |
| | [[Kategoria:Ikaskuntza]] | | [[Kategoria:Ikaskuntza]] |
Ikas-estiloen definizio asko aurki dezakegu. Ikas-estiloak subjektu bakoitzak arazoak soluziobidean jartzeko erabili ohi dituen tasun, joera edo estrategia gisa definitu izan dira (Kolb, 1985, Albuerne-k aipatua,1994). Alonso et. al-ek (1994) ondorengo definizioari argien irizten diote. Hona hemen:
Villanuevaren arabera (1997), 2Hren ikaskuntzari lotuago, ikaskuntzaren alderdiekin erlazionatutako estrategia kognitibo eta pragmatiko multzoaren erabileraren arabera defini daitezke ikas-estiloak. Bestela esateko, estiloak estrategia-multzo batek definitzen ditu eta estrategia jakin horien erabileraren maiztasunak emango digu ikas-estiloen berri.
Esanak esan, ez dirudi egokia subjektu bati behin-betiko ikas-estilo bat adjudikatzeak zeren eta burutu beharreko zereginak baldintzatuko du estrategia jakin batzuk erabiltzea ala ez, nahiz ustez berea ez den ikas-estilo batenak izan .
Ikas-estiloak ezaugarri idiosinkratikoekin erlazionatuta egon daitezke (ikusizkoa, entzunezkoa, barnerakoia, kanporakoia...), baina baita testuinguru eta irakaskuntza-metodoekin ere, hau da, irakaskuntza-moldeak eragina du ikasleak hizkuntzak ikastean erabiliko dituen estrategietan (analitikoa / globalizatzailea; orokortzailea / kontzeptualizatzailea; operatzailea / konkretua; tolerantea / intolerantea , e.a.).
