Ikasgela birtualak
| Hezkuntza eta teknologia |
|
Gaur egun ez dago adostasun handirik ikasgela birtual edo irakaskuntza telematikoaren oinarrian dauden tresna horiek izandatzeko momentuan. Izan ere, asko dira erabilitako izenak, besteak beste:
- LMS: Learning Management System
- LCMS: Learning Content Management System
- CMS: Course Management System
- Ikasteko ingurune birtuala
- Plataforma telematikoa...
Prestakuntza-tresnak diren aldetik, sistema hauek sorreran eta garapenean dualtasun pedagogikoa eta teknologikoa dute (García Peñalvo, 2005). Pedagogikoki, sistema hauek ezin dira izan informazio digitalaren biltegi hutsak: eredu pedagogiko jakinek gidatu behar dituzte irakaskuntza-jarduerak. Teknologikoki, ikasteko eta irakasteko prozesuak software-aplikazioetan oinarritzen dira, gehienetan web inguruneetan, eta hezkuntza-sistemetan behar diren administrazio, ikaskuntza eta segimendu-prozesuak bideratzeko moduluak eskaintzen dituzte. Halaber, hezkuntza-jardueran ari direnen arteko komunikazio pedagogikoa erraztu behar dute aplikazio informatiko hauek.
Hezkuntza-zereginei lotuago, Scagnoli-k (2004) ikasgela birtualak ondoko funtzioak bete ahal izateko tresnak edo osagaiak izan behar ditu:
- Informazioa zabaltzea
- Ideiak eta esperientziak trukatzea
- Ikasitakoa aplikatzea eta esperimentatzea
- Ezagutzak ebaluatzea
- Sistemaren segurtasuna eta konfidantza izatea
Bibliografia
- Scagnoli, N. (2004): El aula virtual: usos y elementos que la componen
