Gramatikaren lanketarako markoa

Didakteka(e)tik
Hona jo: nabigazioa, bilatu
Gramatikaren didaktika

Gaitasun linguistikoaren garapena mesedetzeko, ikus dezagun zer dioen Llobera-k (1995: 17):

(...) surgen propuestas que llevan a una enseñanza de la gramática basada en aproximaciones más inductivas que deductivas y en las cuales el profesor ayuda al estudiante más con claves que le permitan descubrir una posible explicación que con reglas explícitas de aplicación más o menos general.

Ildo horretan, Rutherford-ek (1987) gramatika irakasteko paradigma-aldaketa proposatzen du. Paradigma berria zertan den ikustarazteko, errepara diezaiogun beheko eskemari:

GRAMATIKAREN IKUSPEGI MEKANIKOA GRAMATIKAREN IKUSPEGI ORGANIKOA
  • Hizkuntzaren egituraren ezagutza.
  • Zuzentasun gramatikala.
  • Gramatika xede gisa hartzea.
  • Irakasleak edo testu-liburuak informazio guztia du eta ikaslea noiz jasoko zain dago.
  • Ikasgelan sorturiko diskurtsoak bide bakarra du. Ez dago interakziorik.
  • Ikaslearen jarrera hartzailea.
  • Ez ditu ikaslearen prozesu kognitiboak kontuan hartzen.
  • Hizkuntza metatzen diren egituren multzo gisa ulertzen da.
  • Hizkuntzaren sistemaren ezagutza.
  • Gramatikaren ulermena.
  • Gramatika bitarteko gisa hartzea.
  • Ikasleak aurretiaz zer dakien hartzen da kontuan, bai eta indukzio/gogoetarako nolako gaitasuna duen ere. Irakasleak laguntzen du.
  • Ikasgelan sorturiko diskurtsoak bide asko du. Bada interakzioa.
  • Ikaslearen jarrera produktiboa da: erabakiak hartzen ditu.
  • Ikaslearen prozesu kognitiboak errazten saiatzen da.
  • Diskurtso eta komunikaziotik datoz gramatika-edukiak.


Martinez-ek (1999) Rutherford-en bereizketan oinarrituta, gramatika azaldu / gramatikaz hitz egin terminoak proposatzen ditu. Geuk ere, gramatikaren ikuspegi organikoa edo gramatikaz hitz egin proposamenekin bat egiten dugu.

Gramatika-instrukzioari buruzko ikerketa batzuek defendatzen duten hipotesia da ikasleak ez dituela arauak barneratzen; adibideak, datuak, hizkuntz laginak... baizik. Horiek aztertu eta hausnartuta, esplikazioa osatu nahian ibiliko litzateke ikaslea. Hipotesi horren arabera, badirudi irakats-estrategia induktiboak bultzatu behar liratekeela, deduktiboen kaltetan. Gure ustez, ez genuke horrelako erabaki arriskutsurik hartu behar, zeren eta, dakigunez, jokaera deduktiboak ere emaitza ona ematen duela ukaezina baita . Horregatik, bada, bi bide horiei deritzegu erabilgarri, baldin eta gramatikaren ikuspegi organikoa lehenesten bada.

Ikus ditzagun aipatu irakats-estrategia horien zertzelada nagusiak:

Eskema falta da

Bibliografia

  • LLOBERA, M. (ed.)(1995): La competencia comunicativa. Madrid, Edelsa
  • MARTÍNEZ, P. (1999): “Actividades para la reflexión gramatical en el aula de E/EL” in Didáctica del español como lengua extranjera. Colección Expolingua, Madrid
  • RUTHERFORD, W.E. (1987): Second Language Grammar: Learning and Teaching. Londres eta Nueva York, Longman