Ikas-materialak eta gramatika
| Ikas-materialak |
Hona hemen praktikari begirako hainbat jokaera:
Hizkuntz laginak
Irakasleak eskaintzen dituen hizkuntz laginak aberatsak izan behar dira, nahikoa pista emanez, fokalizatu nahi duen egitura nabaria izan dadin.
Ikasleek hizkuntz laginei aurre egin (bai berak jaso eta ekoiztu dituenei zein ikaskideenei) eta aztertu behar ditu. Gogoratu Didaktekaren beste ataletan forma-funtzioa binomioaz zein hizkuntz analisiez esanikoa.
Interakzio-testuingurua
Irakaslea ikasleen arteko interakzio-testuingurua sortzen ahaleginduko da. Planteatzen diren jarduerak burutu ahal izateko, benetako komunikazio-prozesu baten partaide beharko du izan ikasleak. Hori zehatzago ikusteko, jo bosgarren atalera (1.2. Komunikazio-prozesuak ikasgelan).
Hipotesien formulazioa eta egiaztatzea
Ikasleak berri-edo suertatzen zaion elementu bati aurre egin behar dionean, lehenagotik daukan informazioarekin konparatu egiten du, hau da, euskarari buruz zein bere ama-hizkuntzari buruz dakienarekin.
Ikasleak daukan informazio horretan azalpen egokirik aurkitu ezean, era kontzientean nahiz inkontzientean, elementu berriari zentzua emango dion azalpena osatzen saiatuko da. Bestela esateko, araua formulatzen saiatuko da, hipotesia eginez . Hori dela-eta, zentzuzkoa dirudi ikasleari gogoetarako tartea uzteak.
Hipotesi hori egiaztatu ahal izateko, laguntza beharko du ikasleak, hala nola, adibide gehiago aztertu, bere ondorioak beste pertsona batekin egiaztatu, hiztegi, gramatika edo testu-liburuetan begiratu, irakasleari galdetu, e.a. Hipotesia egiaztatzeko modurik eraginkorrena, ordea, hizkuntz praktika gehiago burutzea izango da, ikasleak aukera berriak izanez.
