Irakaskuntza

Didakteka(e)tik
Abel (Eztabaida | ekarpenak)(r)en berrikusketa, ordua: 09:40, 17 Urtarrila 2008

(ezb) ←Berrikuspen zaharragoa | Oraingo berrikuspena ikusi (ezb) | Berrikuspen berriagoa→ (ezb)
Hona jo: nabigazioa, bilatu
Irakaskuntza

Vez-ek (1998) dioen bezala, "hubo un tiempo, no muy lejano, en que las lenguas se enseñaban..." Gainerako ikasgaien antzera, hizkuntzak ere ezagutza-mailan irakasten ziren, eta halaxe ebaluatu ere. Gaur egun, hizkuntzak ikasi egiten dira, eta zeregin horretan dabilenak bere indar guztiak erabiliko ditu hizkuntza hori komunikazio eta interakzio gisa baliatzeko.

Ildo horretan, Villanuevak (1997:63) azpimarratzen du irakasteko kulturatik ikasteko kulturara igaro beharra. Kultura aldatzeak ikasle eta irakasleen rol-aldaketa ekarriko du ezinbestean. Ikasleak bere ikas-prozesuaren arduraz jabetu eta erabakiak hartu beharko dituen bitartean, irakaslearen rola aholkulari eta gidaria izatea izango da.

Rol-aldaketa horrek ikasleen autonomizatze-prozesua eskatzen du. Lehenago esan bezala, jokaera autonomoaren ezaugarri diren trebetasun metodologikoak, linguistikoak eta metakognitiboak bereganatu beharko ditu ikasleak.

Ikus dezagun irakasteko kulturatik ikasteko kulturara igarotzea mesedetu duten irakas-paradigmen bilakaera.

Bibliografia

  • VEZ, J.M. (1998): "Enseñanza y aprendizaje de lenguas" in A. Mendoza (ed.): Conceptos clave en didáctica de la lengua y la literatura. Barcelona, SEDLL, ICE Universitat de Barcelona, Horsori
  • VILLANUEVA, M.L. (1997): “Estilos cognitivos y estilos de aprendizaje. Autonomía y aprendizaje de lenguas” in M.L. Villanueva eta I. Navarro (ed.): Los estilos de aprendizaje de lenguas. Publicacions de la Universitat Jaume I, Col·lecció Summa, Série Filológia nº 16