«Ulermena»: berrikuspenen arteko aldeak
Didakteka(e)tik
| 5. lerroa: | 5. lerroa: | ||
Ikus dezagun Mendoza et. al.-ek (1996:240) ulermen-prozesuak azaltzeko proposatutako eredua (moldatua): | Ikus dezagun Mendoza et. al.-ek (1996:240) ulermen-prozesuak azaltzeko proposatutako eredua (moldatua): | ||
| − | [[Fitxategi:Ulermena.jpg|Center]] | + | [[Fitxategi:Ulermena.jpg|200px|thumb|Center]] |
==Ikusi halaber== | ==Ikusi halaber== | ||
16:47, 20 Martxoa 2014(e)ko berrikuspena
| Orientabide zehatzak |
Gaur egun ulermena diogunean, mezuaren esanahia eraikitzeaz ari gara, interpretatzeaz, azken batean. Hori dela-eta, trebetasun erabat aktiboa dela esan dezakegu, interpretatzaileak mezua jasoko badu, testuari (ahozkoa zein idatzikoa) bere ezagutzak eta estrategiak aplikatu behar baitizkio.
Dena dela, interpretazioa (Cantero, 1998:146) negoziatu gabeko esanahia dela esan ohi da, hau da, irakurle edo hiztunak testua irakurrita edo solaskidearen esana entzunda, ulertzen duen ideia izango litzateke, idazle edo solaskidearen asmo komunikatiboarekin bat etor daitekeena ala ez.
Ikus dezagun Mendoza et. al.-ek (1996:240) ulermen-prozesuak azaltzeko proposatutako eredua (moldatua):
Ikusi halaber
Bibliografia
- CANTERO, F. J. (1998): “Conceptos clave en lengua oral”, in A. Mendoza (ed.): (1998): Conceptos clave en didáctica de la lengua y la literatura. Barcelona, SEDLL, ICE Universitat de Barcelona, Horsori
