Ikas-estrategiak
| Ikaskuntza |
Ikas-estrategiak
Selinker-k 1972ko “Interlanguage” artikuluan estrategia hitza erabili zuenetik hona, asko eta askotarikoak izan dira 2Hren jabekuntzaren alorrean estrategien kontura burutu diren ikerketa eta lanak.
Estrategien definizioak ere anitzak izan dira. UZEIk (1987) honako hau eskaintzen digu: Ikastean, pentsatzean, etab. erabiltzen den eta helburu batera iristeko balio duen prozeduretako bakoitza. Hizkuntza ikasketan, ikasteko estrategiak eta komunikazio-estrategiak, ikasleek hizkuntza ikastean eta erabiltzean maneiatzen dituzten prozesu kontziente nahiz inkontzienteak dira.
Cembalo-k (1993) ondorengoa proposatu du: Subjektu batek kanpoko gertaerez jabetzeko eta bere jokaeran txertatu ahal izateko burutzen duen eragiketa-multzoa.
Azkenik, Oxford-ek (1990) honela definitzen ditu: ikasleak ikaskuntza errazago, arinago, atseginago, eraginkorrago eta egoera berrietara transferibleago izateko erabiltzen dituen ekintza konkretuak.
Ikas-estrategiei buruzko ikerketen bilakaerari dagokionez, Manchón-ek (1993a) hiru ikerketa-ildo nagusi bereizten ditu, hala nola:
- Ikasle onaren estrategiak.
- Estrategiak trebetasun kognitibo gisa hartzea. 2Hko ikaslearen tarteko hizkuntza garatzea trebetasun kognitibo hauei esker gertatuko da..
- Estrategiak trebetasun kognitibo, sozial eta afektibo gisa hartzea.
Lehen esan bezala, lan asko egin badira ere, horietako gehienek taxonomiak egitea izan dute helburu . Hori dela-eta, hemen Oxford-ek (1990) ikas-estrategien honako sailkapen hau baino ez dugu agertuko. Oxford-ek batetik, estrategia zuzenak —oroimenezkoak, kognitiboak eta konpentsaziozkoak—, eta bestetik, zeharkakoak —metakognitiboak, afektiboak eta sozialak— bereizten ditu. Ikus ditzagun argiago:
Eskema falta da
Ikas-estrategiak aktuazio-planak dira eta kontzienteago nahiz inkontzienteago, norbanakoak arazo bati aurre egiteko erabiliko ditu. Zeregina edo ataza bat errepresentatzeko gaitasunean oinarritzen dira, hartara, zailtasunak aurreikusteko eta burutu beharreko ekintzei buruz erabakiak hartzeko.
Estrategiak, bestaldetik, hasierako aldi batean ezagutza deklaratibo edo kontzeptualak izan badaitezke ere, trebakuntza eta lanketaren bitartez prozedurazko ezagutzak izatera ailega daitezke (Jiménez Raya, 1995).
