Norbanakoaren aldagaiak
| Bigarren hizkuntzen jabekuntza |
|
Norbanakoari dagozkion aldagaiak
Larsen-Freeman eta Long-ek (1991) dioten bezala, egoera normalean dauden adimen ertaineko umeek ez dute arazorik ama-hizkuntza berenganatzeko. Helduen kasuan, ordea, ezin honelakorik baieztatu: alde handia izaten da subjektu batetik bestera, emaitzari dagokionez.
Subjektuen arteko aldeak azaltzeko, aipatu egileek norbanakoari dagozkion hainbat aldagairi buruzko berrikusketa egin zuten. Faktore nagusien artean honako hauek dira azpimarratzekoak:
- adina
- trebetasun linguistikoa
- aldagai psiko-sozialak (motibazioa, jarrera...)
- nortasuna
- estilo kognitiboak
- ikas-estrategiak
- hemisferioen espezializazioa
- beste zenbait faktore (oroimena, kontzientzia, interesa, sexua...).
Hala ere, gaur egun ez dago argi norbanakoaren ezberdintasun horiek nola eragiten dioten ikas-prozesuari (Williams eta Burden, 1997:97). Are gehiago, aldagai hauek ikertzean hartutako ikuspegi metodologikoak, esperimentala batez ere, balio praktiko gutxiko emaitzak ekarri ditu.
Ikus ditzagun aipatutako aldagaietako batzuei buruz atera diren hainbat ondorio. Bereziki aldagai psikosozialei buruz ari gara.
Bibliografia
- CENOZ, J.; VALENCIA, J.F. (1993): “La influencia de los elementos psicosociales en la adquisición y uso de la segunda lengua”, in R.M. Manchón eta A. Bruton (ed):Serie sobre estrategias de aprendizaje y uso del lenguaje (I) y (II), Sevilla
- LARSEN-FREEMAN, D; LONG, M. (1991): An Introduction to Second Language Acquisition Research. London, Longman (Espainieraz: Introducción al estudio de la adquisición de segundas lenguas, Madrid, Gredos, 1994)
